Ойын алаңының дизайны – бұл балалардың даму принциптерін, қауіпсіздік инженериясын, орта әсерін және функционалды жоспарлауды үйлестіре отырып, түрлі жастағы және мүмкіндігі бар балалар үшін қызықты, қолжетімді және қауіпсіз ойнау кеңістіктерін жасауға бағытталған мамандандырылған пән. Бұл процессте шығармашылық пен практикалықтық тепе-теңдігі сақталады, сонымен қатар ойын алаңы пайдаланушылардың қажеттіліктерін қанағаттандырып, қоршаған ортамен үйлесімді болуы қамтамасыз етіледі. Ойын алаңын жобалаудың негізінде жас ерекшеліктеріне сай аймақтарды белгілеу жатыр, яғни кеңістікті жас ерекшеліктеріне сәйкес бөлінетін нақты аймақтарға бөлу. Нәрестелер аймағы (1–3 жас) сезім мүшелерін зерттеуге және қозғалыс дағдыларын дамытуға бағытталған, мысалы, төсекті төсендер, мини-түбірлер мен беті дәлізденген заттары бар сезім столдары сияқты төмен және жұмсақ жабдықтармен жабдықталған. Балабақша аймағы (3–5 жас) әлеуметтік әрекеттесуге және елестетуге ынталандыратын кішігірім серіппелі конструкциялар, тербелмелі қондырғылар мен ойын аймақтарын ұсынады. Мектеп жасындағылар аймағы (6–12 жас) күшейтілген элементтерді: биік демалу қабырғаларын, «маймыл» табалдырықтарын және күшті, үйлесімділікті және проблеманы шешу дағдыларын дамытатын кедергілер жолын қамтиды. Қолжетімділік – маңызды принцип, онда инвалидті балалардың толық қатысуын қамтамасыз ететін жобалау элементтері қарастырылған. Оған кең жолдар (арбалар үшін жеткілікті дәрежеде кең), көтеріңкі ойын алаңдарына апаратын көлбеу жолдар, бейімделген тербелмелер және дыбыс пен жарықтың төмен болатын сезімге ие кеңістіктер кіреді. Қолжетімді жобалау тек қолжетімділікті кеңейтіп қана қоймайды, сонымен қатар барлық балалар арасында сенімділікті және түсіну сезімін қалыптастырады. Қауіпсіздік жобалау шешімдерінің әрқайсысына енгізілген: жабдықтарды таңдау (дөңгеленген қырлар, берік бекітілуі) бетіне (соққыны жұтатын материалдар, мысалы, каучукты шаң немесе құйылатын каучук) және орналасуына (бақылау үшін айқын көрінетін сызықтар, соқтығысуды болдырмау үшін белсенді және тыныш аймақтарды бөлу). Халықаралық стандарттарға (ASTM, EN, ISO) сәйкес келуі қажет, бұл зақымдану қаупін азайтады. Эстетика және қоршаған ортаны интеграциялау ойын алаңының тартымдылығын арттырады, табиғи элементтер (ағаштар, гүлзарлар, су объектілері) балаларды табиғатпен байланыстыру үшін, ал елестетуді оятатын тақырыптық элементтер (ресурстар, құрылыстар немесе дайындалған құрылымдар) қосылады. Жобалау сонымен қатар практикалық факторларды да ескереді: дренажды (ауыл шаруашылық ойын алаңдары үшін), ыңғайлылық үшін көлеңке, сонымен қатар көп пайдалану мен ауа райы жағдайларына төзімділік. Балаларға бағытталған жобалау, қауіпсіздік, қолжетімділік және қоршаған ортаға сезімталдықты үйлестіре отырып, ойын, оқу және әлеуметтік байланысты ынталандыратын кеңістіктер жасалады.